KRUS wysyła do pracy na roli z… jedną ręką

57-letni Franciszek Zabrocki ze wsi Dunajki na Pomorzu miał poważny wypadek podczas cięcia drzewa trzy lata temu.

– Przecinałem na krajarce deskę na pół i odbiła. Zauważyłem, że mam palce przecięte. Tak jak straciłem przytomność, tak się obudziłem drugiego dnia po operacji. Lekarz powiedział, że ręka na razie będzie. Sami nie wiedzieli, co będzie – mówi pan Franciszek. Mężczyzna nie ma w dłoni czucia, nie może nią chwytać.

Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (KRUS) uznała pana Franciszka za niezdolnego do pracy i przyznała mu rentę w wysokości 700 zł. Mężczyzna jednak otrzymywał pieniądze tylko przez rok. Kolejna komisja lekarska orzekła, że rany się zagoiły i pan Franciszek może wrócić do samodzielnej pracy w gospodarstwie.

- Dziwi mnie, że zarówno lekarze, którzy wydają orzeczenia dla KRUS, czy też biegli sądowi, którzy decydują o losie rolnika, nie mają pojęcia, że gospodarstwa nie można prowadzić jedną ręką. W takiej sytuacji znajduje się pan Franciszek, który rzekomo jest zdolny do pracy - opowiada Joanna Turzyńska, radna gminy Dziemiany.

- Odkąd zabrali mi rentę, co miałem, to wyprzedałem. Las wyciąłem. Nadleśnictwo mi dało tyle, że mogłem żyć – tłumaczy pan Franciszek.

- Ponieważ komisja lekarska nie uznała pana Zabrockiego za niezdolnego do pracy, jako urzędnicy nie mogliśmy wydać innej decyzji. Pan Zabrocki odwołał się od decyzji – mówi Dorota Strukiel z oddziału KRUS w Gdańsku.

Sprawa pana Franciszka trafiła do sądu, a jedyną pomocą, na jaką mógł liczyć, była renta rodziców, z którymi mieszka: 85-letniego ojca i 84-letniej matki – w sumie 1300 zł. Mężczyzna zwrócił się o pomoc od Ośrodka Pomocy Społecznej.

- Odmówiono mu renty, nie miał prawa do zasiłku chorobowego z KRUSU. Prosił gminę o pomoc, o 300 zł miesięcznie, na przeżycie – relacjonuje Joanna Turzyńska, radna gminy Dziemiany.

Ośrodek Pomocy Społecznej w Dziemianach wypłacał zasiłek (317 zł) tylko przez pół roku. Po tym okresie urzędnicy powiedzieli panu Franciszkowi, że gmina nie ma pieniędzy i nie dostanie od nich więcej pieniędzy. W tej chwili mężczyzna nie ma na utrzymanie nawet złotówki.

To fragment rozmowy w OPS w Dziemianach:

Urzędniczka: Ten pan nie jest bez źródeł utrzymania, ma gospodarstwo, ma dotacje.
Reporter: O czym pani mówi? Ten pan jest niepełnosprawny.
- No jak niepełnosprawny? Ma grupę, ale on gospodarstwo ma.
- No i co z tego? Widziała pani tego pana?
- Widziałam, bo on ciągle do nas przychodzi.
- Ostatnie orzeczenie medyczne w sprawie tego pana jest takie, że grozi mu amputacja ręki, czy pani to widziała?
- Ale nie doszło do amputacji ręki.
- Pani ma świadomość, że ten człowiek jest bez środków do życia? 
- Ale on ma co jeść…
- Czy to jest kryterium wynikające z ustawy o pomocy społecznej, że ktoś ma co jeść, bo ma gospodarstwo?
- No, ale ma.*

* skrót materiału

Reporter: Jan Kasia

jkasia@polsat.com.pl