Ratownicy rozmawiali... Tragiczny wypadek na basenie

Paulina Sokół z Łomży była zdrowym i wysportowanym dzieckiem. 9 kwietnia 2010 roku wróciła wcześniej ze szkoły i postanowiła pójść na basen.

- Powinnam jej powiedzieć, by została w domu. Tego sobie nie mogę wybaczyć – rozpacza Elżbieta Sokół, matka Pauliny.

Paulina pływała około 30-40 minut, po czym zniknęła pod wodą. Nie wiadomo, jak długo się topiła. Ratownicy pracujący na pływalni nie zauważyli jej od razu. Dlaczego? Jak wynika z zeznań, byli zajęci rozmową i nie obserwowali basenu.

- Byli w miejscu, gdzie jest absolutnie najgorsza widoczność, która nie pozwala na dostrzeżenie czegoś, co jest pod taflą wody – mówi Grzegorz Sokół, brat Pauliny.

- Zakres obowiązku ratownika jest jednoznaczny: ma obserwować nieckę i nie powinien się oddalać ze swojej strefy. To było jednak 7 lat temu, nie znam szczegółów - twierdzi Przemysław Chrzanowski, kierownik pływalni w Łomży.

Zdaniem ojca, Paulina przebywała pod wodą ponad 3,5 minuty, o czym świadczyć ma "uszkodzony mózg" córki. - Na pewno nie było to naście sekund, na które powołuje się sąd, bo na tyle to każdy z nas jest w stanie wstrzymać oddech. Ona też – mówi Marek Sokół.

Opinie biegłych wskazują na uchybienia ze strony ratowników pływalni, lekarza z karetki pogotowia oraz kierownika basenu. Prokuratura po dwóch latach od wypadku postawiła zarzuty czterem osobom za niepodanie tlenu, brak odpowiedniej reakcji ratowników i niezgodne ze sztuką lekarską udzielenie pomocy lekarza pogotowia.

- Jej płuca były całe zalane wodą. Dziś nie byłaby w takim stanie, gdyby dostarczono tlen. To się nie mieści w głowie, jeśli lekarz uważa, że posadzka basenu jest niestabilnym podłożem do intubacji – mówi Elżbieta Sokół, matka Pauliny.

- Brak intubacji spowodował, że część tego powietrza dostawała się do żołądka, a płuca były dalej zablokowane wodą – dodaje Grzegorz Sokół, brat Pauliny.

Rodzina wskazuje też na niespójne zeznania ratowników: 
- Tam się pojawia takie wytłumaczenie, że nie mogli intubować, bo Paulina cały czas zwracała jedzenie. Z zeznań wynika, jakby z Pauliny cały czas wydobywało się morze pokarmu. Jeden zeznaje, że to ogórki, drugi, że makaron, a trzeci, że mętny brązowy płyn – opowiada Grzegorz Sokół, brat Pauliny.

- W domu Paulina zjadła kawałeczek mięsa i dwa cukierki. Ten kawałeczek mięsa to była mała roladka drobiowa. Ona wiedziała, że nie może chodzić z pełnym żołądkiem na basen – przekonuje Elżbieta Sokół, matka Pauliny.

Bliscy Pauliny walczyli o sprawiedliwość przez 7 lat. Mimo niekorzystnych opinii biegłych, sąd wydał wyrok uniewinniający dla oskarżonych. Dlaczego? Ponieważ sąd nie był w stanie określić, czy Paulina jest niepełnosprawna w wyniku podtopienia czy złej akcji ratowniczej.

Rodzina odwołała się od wyroku sądu. Twierdzi, że brak kontroli basenu przez ratowników i nieudolna akcja reanimacyjna doprowadziła Paulinę do takiego stanu. Za 3 lata sprawa wypadku się przedawni, a bez wyroku karnego szanse na odszkodowanie maleją.

- To będzie porażka wymiaru sprawiedliwości. My już dostaliśmy wyroki dożywocia. Moja córka, moja żona, ja, mój syn. Ona w kalectwie, my związani z kaleką – podsumowuje Marek Sokół, ojciec Pauliny.*

* skrót materiału

Reporter: Klaudia Szumielewicz-Szklarska

kszumielewicz@polsat.com.pl