Komis sprzedał kradzione auto. Klient pieniędzy nie odzyska

Państwo Marczakowie z małej miejscowości Łuczynów w województwie mazowieckiem do dzisiaj nie mogą pogodzić się z tym, co wydarzyło się 5 lat temu. Są małżeństwem od 43 lat. Pan Marian całe życie ciężko pracował.  Był kierowcą w PKS-sie. Kiedy firma zaczęła podupadać, zdecydował się przejść na wcześniejszą emeryturę.

- Trzeba było bardzo oszczędzać . Na wsi jak byliśmy, to rodzice bardzo dużo pomagali, bardzo dużo – opowiada Stanisława Marczak, żona Mariana.

Dlatego mężczyzna zdecydował się wyjechać do Anglii, by dorobić do emerytury. Na Wyspach spędził 4 lata. Za ciężko zarobione pieniądze ukończył nie tylko budowę domu, ale wystarczyło również na spełnienie marzenia emeryta: chciał kupić samochód, którym mógłby przewozić ludzi na lotnisko w Modlinie, bo z małej emerytury rodzina nie była w stanie się utrzymać.

W 2012 roku państwo Marczakowie w internecie znaleźli samochód, który był idealny dla pana Mariana, bo mógł pomieścić 9 osób. Był to Volkswagen Transporter. Małżeństwo cieszyło się, bo komis samochodowy, w którym stał właśnie taki samochód, był niedaleko miejsca ich zamieszkania.

- Ja się pytałam tego człowieka, co kupowaliśmy od niego, chyba ze 20 razy, czy ten samochód nie jest aby kradziony, a on: dobry, dobry, dobry. Zarejestrowany był, to byłam bardzo ucieszona, że na pewno już będzie wszystko ok – opowiada Stanisława Marczak.

- Mówił, że go z Niemiec sprowadził. Faktura, ten rachunek in blanco jak się okazało, to też był w języku niemieckim. To zapytałem, dlaczego on w ten sposób mi sprzedaje samochód, nie na fakturę swoją. To odpowiedział, że teraz się tak samochody sprzedaje, żeby coś zarobić. Twierdził, że omija tak podatek dochodowy, a resztę klient sam sobie załatwia. Za auto zapłaciłem 45 tys. zł plus koszty. Podatki wszystkie opłaciłem, akcyzę, kartę pojazdu. W sumie wyszło ponad 51 tys. zł – mówi Marian Marczak

Radość Marczaków z nowego samochodu trwała 18 miesięcy. W sierpniu 2013 roku przeżyli szok, kiedy zobaczyli przed swoją bramą policjantów.

- Powiedzieli, że jest protokół z Schengen, że samochód o takim numerze VIN posiadam i jeśli rzeczywiście będzie się on zgadzać, to zabierają ten samochód, bo jest on obywatela francuskiego. I został zabrany z podwórka – wspomina pan Marian.

Mężczyzna pojechał do komisu jeszcze tego samego dnia. - Właściciel powiedział, że on się niczego nie wypiera i w razie czego on pieniądze odda - relacjonuje.

Pieniędzy pan Marian jednak nie zobaczy, dlatego złożył w sierpniu 2013 roku zawiadomienie do prokuratury. Grójecka prokuratura prowadziła postępowanie 4 lata i sprawę umorzyła. Samochód został zwrócony obywatelowi francuskiemu, któremu zapłacono za auto fałszywym czekiem.

- Samochód najpierw został utracony na terenie Francji, następnie został sprzedany w komisie w Niemczech, a następnie w Niemczech został zakupiony przez właściciela komisu polskiego. W ramach pomocy prawnej, kiedy wystąpiliśmy do Niemiec, okazało się, że taki podmiot nie istnieje, to znaczy istniał kiedyś, ale w tamtym czasie już nie istniał. W czasie zakupu pojazdu pieczątka, która występuje w tym dokumencie, nie należy do właściciela – informuje Kamil Kwiecień z Prokuratury Rejonowej w Grójcu.

- I tak ta niemiecka faktura jest z pieczątką z komisu, którego nie ma – podsumowuje pan Marian.
Prokuratura uznała, że pan Marian nie popełnił przestępstwa. - Czyn niezgodny z prawem, a przestępstwo to są dwie różne rzeczy – tłumaczy prokurator Kwiecień.

- Proszę pana, ja tylko powiedziałem, że samochód jest z pewnego źródła, bo samochód był kupiony w Niemczech, w salonie. Sprawdzała policja niemiecka, sprawdzała policja polska, w prokuraturze dwa razy śledztwo było umorzone i się wszystko wyjaśniło – powiedział właściciel komisu.

- Już Francuz ma samochód. Tylko ja nie mam samochodu i pieniędzy – podsumowuje pan Marian.*

* skrót materiału

Reporter: Małgorzata Frydrych

mfrydrych@polsat.com.pl