Urzędnicy uzdrowili 8-latka, choć wzrok w oku nie wrócił

Szokującą decyzję wydał  Powiatowy Zespół ds. Orzekania o Niepełnosprawności działający przy Starostwie w Stargardzie koło Szczecina. 8-letni Mateusz, niepełnosprawny od urodzenia, został uznany przez komisję za chłopca zdrowego w grudniu zeszłego roku.

- Niedowidzi na oko prawe, ma astygmatyzm, krótkowzroczność gałki. To można tylko rehabilitować cały czas i dbać, żeby się nie pogorszyło. Ale to mu nie zniknie – mówi pani Anna Drabik, mama chłopca.
- Lekarka powiedziała jej, że przepisy się zmieniły, jeśli chodzi o przyznawanie niepełnosprawności. To nie było zgodne z prawdą, bo przepisy się nie zmieniły – informuje Katarzyna Zawadzka, dziennikarka „Faktu”.

Dla 40-letniej, bezrobotnej matki Mateusza, która samotnie wychowuje czworo dzieci, decyzja komisji powiatowej była zaskoczeniem. Dzięki temu, że jej syn miał przez kilka lat orzeczenie o niepełnosprawności, mógł korzystać z wielu przywilejów.

- Niepełnosprawność dawała jej to, że chłopiec miał tańsze przejazdy, mógł być w związku niewidomych, mógł mieć wyjazdy sponsorowane, rehabilitację też – wyjaśnia Katarzyna Zawadzka, dziennikarka gazety „Fakt”.

Zdziwieni decyzją komisji starostwa są pedagodzy. I to zarówno z przedszkola integracyjnego, do którego przez 3 lata uczęszczał Mateusz, jak i ze szkoły, do której chodzi teraz.

- My wysłaliśmy mamę na badania okulistyczne. Specjalnie, żeby dobrać mu zajęcia. Badania wykazały na jednym oku poniżej 25 procent kąt widzenia, a drugie nie było do określenia. Bo nie reagowało – mówi Magdalena Ćwiklińska, dyrektor przedszkola Wesoła Lokomotywa w Stargardzie.
 - Chłopiec jest dzieckiem słabowidzącym. Dodatkowo z niepełnosprawnością ruchową,  której nie widać gołym okiem. To postępująca choroba mięśni, wiotkość – dodaje.

Starosta stargardzki Iwona Wiśniewska przekonuje z kolei, że przewodniczącym składu komisji jest lekarz specjalista i to on wydaje orzeczenia o zakresie niepełnosprawności.

Matka Mateusza dysponuje opinią sądową z 2014 roku, która stwierdza, że dziecko jest niepełnosprawne wzrokowo i wymaga w znacznym stopniu rehabilitacji, ćwiczeń oraz wsparcia. Dzwonimy do lekarki, która zasiadała w komisji do spraw orzekania o niepełnosprawności.

- Nie będę udzielała informacji. Proszę się skontaktować z jednostkami, my działamy według przepisów - usłyszeliśmy.

Koszt miesięcznej rehabilitacji to 2,5 tys. zł. – Syn musi przechodzić rehabilitację, a mnie nie stać. Terapia wzroku, ruchowa, fizjoterapia, nawet gdybym pracowała na cały etat, tobym musiała wszystko wydawać na Mateusza rehabilitację. A tak było dofinansowanie i dziecko mogło być rehabilitowane – mówi mama chłopca.

Także ordynator oddziału okulistycznego szpitala Zdroje w Sczecinie nie ma wątpliwości co do stanu zdrowia Mateusza. Chłopiec cały czas potrzebuje pomocy.

- Ostrość wzroku jest na tyle niska, że możemy mówić, że szeregowana jest jako poważna. Moim zdaniem jest tu problem, który daje częściową niepełnosprawność wzrokową – tłumaczy Joanna Sowińska, ordynator oddziału okulistycznego.

Rodzina chłopca wskazuje, że badanie wzroku przeprowadzono w budynku Starostwa, a nie gabinecie lekarskim, gdzie nie było tablicy Snellen’a. - Teraz mam zamiar oddać sprawę do sądu – zapowiada mama Mateusza.*

* skrót materiału

Reporter:  Artur Borzęcki

aborzecki@polsat.com.pl