Zagrażały mu olbrzymie odleżyny. Po naszej interwencji szpital wreszcie pomógł

Dziś pan Józef nie jest już więźniem szpitalnego łóżka, ale kiedy odwiedziliśmy go pierwszy raz, cztery miesiące temu, było dramatycznie.

- To nie są rany powierzchowne, tylko dziury w ciele się zrobiły – opowiadała nam wówczas Marta Kaźmierczak, wnuczka pana Józefa.

Historię pana Józefa pokazaliśmy w grudniu. Trzy miesiące wcześniej 80-letni mężczyzna doznał udaru. O własnych siłach wsiadł do karetki i trafił do konińskiego szpitala. Miał wyjść po około 9 dniach. Ale chociaż lekarze udar opanowali, po kilku dniach pobytu na ciele mężczyzny pojawiły się koszmarne odleżyny.

- Jak ja tam nieraz siedziałam 5-6 godzin, to tam w ogóle nikt się nie interesował. Pampersa sami żeśmy przewijali. Nikt nam nie powiedział, by przewracać tatę z boku na bok, tylko ja sama o ten materac poprosiłam. Gdybym wiedziała, jak będzie, to bym w pierwszym dniu kupiła nawet materac – opowiadała Iwona Jąkalska, córka pana Józefa.

Rodzinie pana Józefa udało się nagrać rozmowę z jedną z tamtejszych pielęgniarek.

- To już są od dawna te odleżyny, na neurologii zapaprali sprawę, a u nas środki opatrunkowe są, jakie są, innych nie mamy.
- A jak oni to zapaprali? Tym, że go nie przewracali? Bo oni się tłumaczą udarem.
Tym, że go nie przewracali, bo mamy niejednego takiego pacjenta. Mamy pacjenta z Hiszpanii, który ma taką dziurę, że można pięść włożyć.
- Tutaj też.

Sprawę wyjaśnialiśmy wówczas m.in. ze Zbigniewem Pęczakiem, ordynatorem Oddziału Zakaźnego szpitala w Koninie.
Ordynator: Przyszedł z takimi odleżynami i my je leczymy.
Reporterka: A co robicie? Konkretnie, żeby to dalej nie szło?
- Leczymy.
- Jakieś specjalistyczne opatrunki?
- Tak. Granuflex.
- Bo dzisiaj to taki zwykły wacik był na tej ranie.
- Opatrunki specjalistyczne Granuflex.
- I to wygląda jak wacik? Bo jak byliśmy u tego pana…
- Być może jak pielęgniarki teraz zmieniały, to… w tej chwili nie widziałem.
- To pójdziemy teraz z panem sprawdzić odleżyny. Jakie są opatrunki, przed chwilą byliśmy i nagrywaliśmy…

Ostatecznie ordynator wszedł na salę w towarzystwie rodziny pana Józefa, która nagrała rozmowę.
Ordynator: Akurat teraz rzeczywiście nie ma tego Granuflexu, natomiast ma opatrunki, które się też stosuje na odleżyny z octaniseptem i jałowym gazikiem.
Wnuczka pana Józefa: Gdzie to stosują?
- Stosuje się.
- Na takich głębokich, piątego stopnia, odleżynach? Ja na to w życiu nie pozwolę, żeby on umarł na sepsę!

Bliscy pana Józefa bali się, że to jego ostatnie chwile. Ale po naszej interwencji sytuacja całkowicie się zmieniła.

- Po waszej interwencji znalazły się wszystkie środki do opatrunków, nie brakowało wtedy już niczego. Powiększyła się ilość personelu, przyjęli takie młode dziewczyny do pomocy, do wymienienia pampersów. Także i personelowi się chyba polepszyło, bo jest go więcej – opowiada Iwona Jąkała, córka pana Józefa.

- Były opatrunki, było wszystko. Nic nie brakowało na tym oddziale, nawet pamiętam, że były chusteczki nawilżające z jodyną – mówi Marta Kaźmierczak, wnuczka pana Józefa.

9 lutego pan Józef wrócił do domu. Dziś mężczyzna pod opieką najbliższych dochodzi do siebie. Ma codzienną rehabilitację. Zaczął nawet już mówić.

Bliscy pana Józefa nie składają jednak broni. Chcą walczyć o sprawiedliwość. Złożyli do prokuratury zawiadomienie o możliwości popełnienia przestępstwa przez personel szpitala.

- Zostało wszczęte śledztwo ws. narażenia pacjenta na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia bądź ciężkiego uszczerbku na zdrowiu przez zaniedbania personelu medycznego szpitala, który był zobowiązany do szczególnej opieki nad pacjentem – informuje Marek Kasprzak, rzecznik Prokuratury Okręgowej w Koninie.

- Zależy nam, żeby ktoś prowadzący oddział udarowy poniósł tego konsekwencje, żeby wyciągnęli wnioski na przyszłość, że osoba leżąca też chce żyć – tłumaczy Marta Kaźmierczak, wnuczka pana Józefa.*

* skrót materiału

Reporter: Irmina Brachacz-Przesmycka

ibrachacz@polsat.com.pl