Sam ze 101-letnim dziadkiem. Świadczenia mu odmówiono

Mają tylko siebie. Pan Artur z Kraśnika jest jedynym opiekunem stujednoletniego dziadka. Pan Czesław jest obłożnie chory. Nie porusza się samodzielnie i musi być żywiony pozajelitowo.

- Mieszkam z dziadkiem dwa lata na stałe. W zeszłym roku mieliśmy obaj covida. Od stycznia, po urodzinach swoich, dziadek zaczął chorować, przewrócił się, półpasiec, a potem covid. Rano on się budzi i ja go doglądam. Myję go, zmieniam majtko-pieluchy. Jako osoba niepełnosprawna w zeszłym roku dostał orzeczenie. Daję mu jeść przez pega, bo ma sondę wstawioną – opowiada Artur Daniel.

Sam ze 101-letnim dziadkiem. "Nie pracuje"

- Rozmawiałam z nim, to w ubiegłym roku jeszcze był z nim normalny kontakt. Jeszcze żeśmy stare dzieje opowiadali – mówi Genowefa Skrzypek, znajoma pana Czesława.

- Cztery i pół roku temu jego żona, czyli babcia Artka zmarła. Jakoś sobie radzili. Jeszcze dwa lata temu jakoś chodził, potem przewrócił się i przestał chodzić. Chłopak nie pracuje, prowadził działalność, bo musi się dziadkiem po prostu opiekować – dodaje Grzegorz Latos, znajomy pana Artura.

ZOBACZ: Długi przerastają 19-latkę. „Babcia grała na maszynach”

Pan Artur od lat nie rozmawiał z matką. Kobieta wyjechała do Stanów Zjednoczonych i nie utrzymuje kontaktu z rodziną. Pan Artur, jako jedyny opiekun dziadka, wnioskował więc o przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego dla opiekuna osoby niepełnosprawnej.

- W pierwszej kolejności zobowiązana do świadczenia jest córka. Tak naprawdę odmowa była z tego powodu, że nie mieliśmy informacji o tym, że córka ma znaczny stopień niepełnosprawności bądź nie żyje i nie może sprawować tej opieki – wyjaśnia Emilia Nicał z Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Kraśniku.

- Tłumaczyłem, że mama jest chora na schizofrenię i żyje w swoim świecie. Jest niekontaktowa w ogóle, bo ona nikogo nie wpuszcza do domu. Telefonu nie ma. Ja zgłaszałem do kliniki, w której się leczyła, gdzie nadzorowali jej leczenie nakazane przez sąd. I oni byli takim nadzorcą. To oni próbowali się z nią kontaktować i z tego, co wiem, to się jakiś czas temu kontaktowali. A teraz nie wiem nic - mówi pan Artur.

- Nie można pomóc przez przyznanie tego świadczenia, ponieważ takie są zapisy ustawowe. W pierwszej kolejności zobowiązane jest do alimentacji dziecko. Gdyby dziecko miało orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności, dla nas jest to dokument, że ona faktycznie nie może sprawować tej opieki. My nie mamy takiego dokumentu. Pan Artur nie doniósł takiego dokumentu – tłumaczy Emilia Nicał z Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Kraśniku.

ZOBACZ: List do Interwencji, a później eksplozja na plebani. Edward D. przed sądem

Pan Artur odwołał się od decyzji MOPS-u. Niestety jego wniosek został oddalony zarówno przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze, jak i Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie. Wnuk czeka teraz na pisemne uzasadnienie wyroku i zamierza walczyć dalej, bo żyją jedynie z emerytury dziadka.

Bez świadczenia za opiekę nad dziadkiem. Matka w USA

- Przyczyna odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego wynikała z tego, że żyjąca jest osoba wcześniej zobowiązana do alimentacji, córka tego niepełnosprawnego. A więc żeby wnuk otrzymał to świadczenie, konieczne było dowodowe wykazanie tego, że osoba ta nie może sprawować opieki – informuje Robert Hałabis, sędzia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie.

- Obiecałem babci, że będę się dziadkiem opiekował. On mi ojca zastępował,  ja się tu wychowałem w tym domu – mówi pan Artur, gdy pytamy go, czy brał pod uwagę umieszczenie dziadka w domu opieki.