Trzech niepełnosprawnych braci w potrzebie
Trzej bracia chorują na pląsawicę. Tracą mowę i władzę w nogach, od lat żyją w urągających warunkach w Radlinie na Lubelszczyźnie. Bez łazienki, toalety, ogrzewania i kuchenki. Poza zupkami „chińskimi” niemal nie jedzą ciepłych posiłków. Sąsiedzi twierdzą, że o problemie alarmują od dawna, a urzędnicy, że dowiedzieli się o nim dopiero teraz.
W małej wsi Radlin żyją trzej niepełnosprawni bracia: 62-letni Tadeusz, 56-Zenon i 52-letni Henryk.
Ziębowie utrzymują się z emerytur. Na życie mają niewiele ponad 2 tysiące złotych. Ponadto wszyscy są chorzy na pląsawicę, wymagają natychmiastowej pomocy.
- Tam jest obraz nędzy i rozpaczy. Ściany są czarne z tego grzyba i niedogrzania mieszkania. Podłoga jest zawalona. Oni nawet nie mają zlewozmywaka. Dwaj z nich chodzą tylko przy ścianach. Nie gotują. Nie mają kuchenki gazowej – opowiada Irena Żedzicka, która pomaga niepełnosprawnym sąsiadom.
- Chleb się kupuje. Nieraz kiełbasę kupujemy, a jak zupki, to te „chińskie” – przyznaje Henryk Zięba.
Bracia nie mają w domu łazienki ani kuchni z prawdziwego zdarzenia.
- Skoro nie mogą pójść na dwór, to korzystają z wiaderka. Nie ma kto tego wylać. Śmierdzi to, cuchnie. Nie wietrzą – opisuje Mirosław Dzierzga, sąsiad braci Ziębów.
- Moim zdaniem tu zaniedbała m.in. opieka społeczna, bo są pracownicy, mają za to płacone i powinni wiedzieć, co się na terenie gminy dzieje – ocenia Krystyna Całka, mieszkanka wsi.
„Jedyny sprzęt gospodarstwa domowego jaki mają to czajnik elektryczny”
Ziębowie nigdy nie mieli łatwego życia, a zły stan zdrowia nie jest ich jedynym problemem. Bracia żyją w tragicznych warunkach mieszkaniowych. Mimo to nikt oprócz sąsiadów przez lata nie zainteresował się ich losem.
- Nie są podopiecznymi pomocy społecznej ze względu na fakt, że kwoty, które otrzymują w postaci emerytur przekraczają minimum socjalne – mówi Irena Żedzicka, która pomaga niepełnosprawnym sąsiadom.
- Informowałam o problemie poprzednie władze. Wiem, że coś tam było przywiezione jakieś drzewo na opał – informuje Dorota Żuber, sołtys wsi Radlin.
Mimo wielokrotnych interwencji mieszkańców Radlina w gminie, urzędnicy twierdzą, że o złej sytuacji Ziębów nie mieli pojęcia. Temu jednak zaprzecza wiele osób.
- Jestem tutaj o 5 miesięcy – mówi Przemysław Kowalski, wójt gminy Chodel, a gdy zwracamy uwagę, że jego pracownicy mają dłuższy staż pracy, dodaje: - Na początku mówiłem, że jak gdzieś jest ciężka sytuacja, to my pomożemy takiej rodzinie.
- Trudno tu uwierzyć w twierdzenia, że nikt nie wiedział. W małej wiosce mieszka trzech niepełnosprawnych braci zdanych na siebie. Pan wójt też sam przyznał, że w trakcie kampanii chodził z ulotką i był u Ziębów, więc nie oszukujmy się, że nikt nie wiedział, że od 50 lat żyją Ziębowie – zauważa Agnieszka Ciekot, dziennikarka Wspólnoty Opolskiej.
Będzie pomoc
Po naszej interwencji wójt gminy, który twierdzi, że do tej pory nie wiedział o problemie, znalazł rozwiązanie. Poza piecem gmina przydzieli Ziębom do pomocy asystenta rodziny oraz zorganizuje codzienne ciepłe posiłki, które będą im dowożone.
- Dopóki ja chodzę, to będzie dobrze. Jak przestanę chodzić, to może gdzieś wezmą w opiekę – mówi Henryk Zięba.*
* skrót materiału
pgregorowicz@polsat.com.pl