Nie pojadą na Igrzyska Paraolimpijskie. "To zwykłe oszustwo"

42-letnia Magdalena Cycak spod Wrocławia od 15 lat startuje w zawodach w ujeżdżeniu konia - w parajeździectwie. Pani Magda urodziła się z czterokończynowym porażeniem mózgowym. Wymaga stałej opieki innych, bo sama nie funkcjonuje. Jeździectwo sprawa, że zapomina o swojej ciężkiej niepełnosprawności.

- Uprawiam jeździectwo od 1991 roku, czyli prawie 30 lat. Od 2006 roku regularnie startuję w zawodach - mówi pana Magdalena.

- Po urodzeniu lekarze nie dawali mi żadnych szans na przeżycie. Mówili, że jeśli przeżyję, to będę roślinką. To jest duże osiągnięcie dla mnie, że ja jeżdżę, prowadzę stajnie - dodaje.

Straciła dom. Emerytka walczy o sprawiedliwość

- Ona jest wicemistrzynią polski w paraujeżdżeniu na poziomie pierwszym. Zawodnik posiada najwyższą niepełnosprawność i wolno mu wykonywać zadane elementy tylko i wyłącznie w stepie, czyli w tym najwolniejszym chodzie konia - wyjaśnia Wanda Willim, osobista opiekunka pani Magdy na zawodach.

- Osoby jeżdżące na poziomie pierwszym takie jak Magda, to są najodważniejsi jeźdźcy na świecie! - uważa Jarosław Poręba, trener Kadry Narodowej Paraujeżdżenia.

- Gdy Magda jedzie na koniu i jest w stanie nim pokierować, wtedy staje się pełnosprawna. To jest magia jeździectwa i magia tego nieprawdopodobnego połączenia. Dwa serca, jedna dusza. Dlatego tak to kochamy - mówi Dominika Kraśko, trenerka.

Z kolei 45-letnia Monika Bartyś z Warszawy jest sześciokrotną mistrzynią Polski w paraujeżdżeniu. Sportowo jeździ od 10 lat. Jej ułomność jest znacznie mniejsza - nie ma śródstopia, ma zdeformowane dłonie.

- Nie mam śródstopia. Mój ortopeda twierdzi, że teoretycznie nie powinnam chodzić - mówi Monika Bartyś.

Tomek został ciężko poparzony. Kto zawinił?

W tym roku jest w szczytowej formie, co potwierdzają jej ostatnie trofea - wygrane prestiżowe zawody w Niemczech i we Włoszech.

- Myślę że nigdy w życiu nie była w lepszej formie ponieważ szykowaliśmy się na Tokio. I Monika pojechał fenomenalnie bardzo trudne zawody w Niemczech, potem razem z koniem pojechała do Włoch na ogromne zawody, które również wygrała - mówi trenerka Dominika Kraśko.

Obie panie powinny właśnie przygotowywać się do największej imprezy w ich życiu.

Polki były na liście rezerwowej na Igrzyska Paraolimpijskie w Tokio. Po rezygnacji dwóch państw, to im przypadały te miejsca. Tak się jednak nie stało. Dlaczego?

W wolne miejsca Międzynarodowa Federacja Jeździecka powinna wstawić w ramach relokacji dwie kolejne zawodniczki z rankingu, czyli Monikę i Magdę. Jednak Federacja  wysłała do centralnej puli puste miejsca, które Międzynarodowy Komitet Paraolimpijski przyznał Francuzkom i Irlandkom - ale już na zasadzie reklasyfikacji czyli z rankingu indywidualnego zasiliły pulę drużynową.

- Zakwalifikować się można drużynowo i to są wtedy cztery osoby, bądź indywidualnie, wtedy maksimum dwie. Zarówno Irlandczycy jak i Francuzi mieli już zakwalifikowanych po dwóch zawodników, więc decyzją Międzynarodowego Komitetu Paraolimpijskiego utworzyli drużynę, a do tej pory drużyny wchodziły z rankingu drużynowego - wyjaśnia pani Monika.

- Nagle z indywidualnych stali się drużyną. To jest dla mnie sprzeczne z zasadami Fair Play - dodaje kobieta.

Są w tragicznej sytuacji. Nie mają za co żyć

- W tym przypadku mamy do czynienia z rankingiem, tu nie ma mowy o uznaniowości. Dziewczyny były poza strefą możliwości wejścia na te redystrybuowane miejsca, ponieważ były niżej w rankingu od tych zawodniczek, które jadą - tłumaczy Łukasz Szeliga, prezes zarządu Polskiego Komitetu Paraolimpijskiego.

Innego zdania jest trener kadry, który uważa, że Polki powinny pojechać na paraolimpiadę.

- Nie postąpiono uczciwie. Tak się nie powinno zdarzyć. To jest zwykłe oszustwo, zrobiono taki trochę przekręt - stwierdził trener Jarosław Poręba.

- Monika i Magda nie pojadą do Tokio przez błędy administracyjne, które są kompletnie poza nami. To są bohaterki, to są kobiety, które potrafią tak nieprawdopodobnie pokonać swoje ograniczenia i pokazać się z jak najlepszej strony - mówi trenerka Dominika Kraśko.

- Duży żal. Olimpiada jest marzeniem każdego zawodnika - mówi pani Magdalena.

Kolejne Igrzyska za trzy lata w Paryżu. Nasze mistrzynie - Monika i Magda jak na razie nie myślą o starcie. Chcą oswoić się z rozczarowaniem. Polski Związek Jeździecki złożył oficjalny protest. Odpowiedzi dotychczas nie ma.

- Za trzy lata jest kolejna olimpiada. Ale nie wiadomo jaki będzie nasz stan zdrowia. Koń jest teraz w formie. Nie wiem jak będzie za trzy lata. A nowego konia nie ma tak po prostu. Ja tego konia zdobyłam za pomocą zbiórki ludzi dobrej woli - kończy pani Magdalena.